Afera vem do verbo aferar.
Enfurecer.
Etimologia (origem da palavra aferar). A + fera + ar.
Flexão do verbo aferar na: 3ª pessoa do singular do presente do indicativo, 2ª pessoa do singular do imperativo afirmativo
Possui 5 letras
Possui as vogais: a e
Possui as consoantes: f r
A palavra escrita ao contrário: arefa
pl/ afera -spalinowa-opel/251767 https://wmeritum?
Em Luiz MartinsPresoen afera despolitizatuta uler daiteke hemen ez dela gatazka politikorik egon, eta hori da etsaiak lortu...
Em Gora Euskal Herria askatuta!Presoen afera konpontzeko jardun «diskretua» agindu zuenetik 40 preso urrundu izan dituzte, hiruri 197/2006 doktrina aplikatu...
Em Gora Euskal Herria askatuta!: «Izkok uste du Espainia "kontzeptuak nahasten" saiatu dela " afera saihesteko"» ( Berria ) Testemunhos de seis ex-presos políticos a quem foi aplicada a...
Em Gora Euskal Herria askatuta!