Atope vem do verbo atopar.
[Portugal] O mesmo que topar.
Flexão do verbo atopar na: 1ª pessoa do singular do presente do subjuntivo, 3ª pessoa do singular do presente do subjuntivo, 3ª pessoa do singular do imperativo afirmativo, 3ª pessoa do singular do imperativo negativo
Possui 5 letras
Possui as vogais: a e o
Possui as consoantes: p t
A palavra escrita ao contrário: epota
ruína a alguén, sempre que atope un xornalista con dous pares de narices ou ganas de notoriedade..
Em fragmentos da galaxiae contradiccion macabra tamén que un dos alcaldes das chamadas "Mareas" se atope coa auga como primeiro gran problema da súa recén iniciada andaina ..
Em O VARAL...non recorda nada, pero todalas noites está obrigada a unirse a procesión ata que atope a outra persoa
Em Aula Galiciado Oratório, Rua Suzana, Rua Atopé , Av..
Em meutransporte.blogspot.comdo Oratório, Rua Suzana, Rua Atopé , Av..
Em blogpontodeonibus.wordpress.comMais como gusto de tirarme á piscina (aínda que esta se atope máis seca que a
Em MALAS MÚSICAS...penduran bolboretas mortas Apegadas nas lámpadas dos afumados teitos dun antonte Parece improbábel que atope unha saída seica vivo, ou non vivo mais, permanezo paralizada coma os paxaros
Em antologia...o Darío , levará no peto un spray co que tentar trocar cando se atope en cha africano o nome polo do Pincha-Cosmica , moi atentos ás pantallas porque...
Em O VARAL